Praktyczne wskazówki do pracy z dzieckiem w domu
- rodzic znający dobrze swoje dziecko i mający okazję do częstej obserwacji może zapoznać się z objawami specyficznych trudności i trafnie zaobserwować pierwsze symptomy ryzyka dysleksji. Warto szukać pomocy wśród specjalistów w szkole lub poradniach specjalistycznych tak, by jak najszybciej zacząć działać,
- bardzo istotna jest również praca rodzica z dzieckiem w domu. Systematyczne i konsekwentne stosowanie ćwiczeń w domu jest ważnym czynnikiem usprawniania umiejętności czytania i pisania. Oferty wydawnictw są niezwykle bogate w zeszyty ćwiczeń dla dzieci dyslektycznych, również internet jest cennym źródłem zadań wspomagających dzieci w procesie korekcyjno - kompensacyjnym,
- rodzic może również wspomagać swoje dziecko w odrabianiu zadań domowych, nie poprawiać błędów, a jedynie dyskretnie je wskazywać tak by wyrobić w dziecku nawyk autokontroli. Ćwiczenia takie są ponadto okazją do wspólnego spędzania czasu i nawiązania relacji emocjonalnej,
- niezwykle ważne jest to by rodzic dostrzegał najmniejsze starania dziecka, chwalił je, doceniał zainteresowania i talenty. Czasem to co dla dorosłego jest bez znaczenia dla dziecka staje się najważniejszą sprawą na świecie,
- istotne w kontakcie każdego rodzica z dzieckiem jest zainteresowanie dorosłego sprawami dziecka, zwracanie uwagi na jego nastroje i emocje. W przypadku dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się staje się to szczególnie ważne.
Dzieci dyslektyczne przy odpowiednim wsparciu i ofiarowaniu pomocy stają się uczniami dobrymi. Często dobrze zdają maturę, kończą studia i angażują się w swoje zainteresowania i pasje łącząc je ze ścieżką zawodową. Są wrażliwymi na siebie i innych ludźmi. Dowodem na to są tacy znani dyslektycy jak: H. Ch, Andersen, W. Churchill, T. Edison, A. Einstein, J. Matejko, J. Kuroń, W. Disney i wielu innych.
Zachęcam do wypróbowania ćwiczeń i zabaw, które proponuję w zakładce Terapia pedagogiczna - będzie ona sukcesywnie zapełniać się pomysłami na wspierania dzieci z trudnościami w uczeniu się.
Praktyczne wskazówki do pracy z dzieckiem w szkole
- podstawą podjęcia pracy z dzieckiem ze specyficznymi trudnościami winna być rzetelna obserwacja i diagnoza za pomocą kwestionariusza Skali Ryzyka Dysleksji autorstwa prof. M. Bogdanowicz lub nawiązanie współpracy z poradnią psychologiczno - pedagogiczną celem dokonania wśród uczniów w szkole badań przesiewowych oraz skierowania dziecka do poradni na pogłębione badanie,
- uczestnictwo dziecka w zajęciach korekcyjno - kompensacyjnych lub terapii pedagogicznej pozwoli dziecku korygować i minimalizować posiadane deficyty,
- umożliwienie dziecku odpowiadania na forum klasy z wcześniej przygotowanego materiału (tekstu, zadania), tak by mogło odnosić sukcesy i zmniejszyć poczucie bycia gorszym od rówieśników,
- należy nagradzać dziecko za każde, choćby najmniejsze powodzenie w zadaniu pomimo napotykanych trudności. Warto prowadzić np. dzienniczek pochwał, będący alternatywą dla dzienniczka uwag,
- warto zauważać talenty i zainteresowania dzieci, wykorzystywać je w życiu klasowym. Dzięki temu dziecko czuje, że pomimo pewnych niepowodzeń w nauce jest w stanie zrobić coś dobrze i jest to doceniane zarówno przez nauczycieli jak i rówieśników,
- nauczyciel podczas wprowadzania pewnych treści może podkreślać praktyczność wiedzy by kształtować motywację wewnętrzną dziecka,
- podczas zadań grupowych warto łączyć dzieci z trudnościami z dziećmi, które takich trudności nie przejawiają i stosować przekaz słowny na temat wartości współpracy i wzajemnej pomocy,
- uczyć dzieci umiejętności proszenia o pomoc, podkreślać, że każde dziecko czasem czegoś nie wie i ma prawo prosić o pomoc w rozwiązaniu problemu. Dzieci takie często z powodu lęku przed negatywną oceną boją się mówić, że czegoś nie potrafią zrobić i prosić o pomoc, dlatego warto uczyć je tej istotnej umiejętności,
- należy bezwzględnie szanować prawa dziecka dyslektycznego do wydłużonego czasu pracy, bycia ocenianym za zadania wcześniej wyuczone i nie uwzględniać w ocenie dziecka popełnianych przez niego błędów ortograficznych, a tym bardziej dyslektycznych.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz